Pendik escort gece sokakları her zaman bir başka görünürdü. Gündüz kalabalık olan çarşı, akşam çöktüğünde ağır bir sessizliğe bürünürdü. Sahilden koca götlü escort gelen tuzlu rüzgâr, yan yana dizilmiş apartmanların arasında dolaşır, zaman zaman insanın içine kadar işlerdi. Zehra, o rüzgârın en sert estiği gecelerin birinde yine aynı kaldırım taşının üzerinde duruyordu.
Henüz yirmi üçündeydi, ama gözlerinin kenarında oluşmuş çizgiler hayatın ona erken yaşta yüklediği ağırlığın izleriydi. Ailesinden kaçıp İstanbul’a sığındığında tek isteği “kendi hayatını kurmaktı.” Ama Pendik escort geçen ilk günlerinde iş bulmanın ne kadar zor olduğunu anlaması uzun sürmemişti. Fabrikalarda, kafelerde, marketlerde çalışmayı denemişti ama çoğunda ya düşük ücret ya da kötü muameleyle karşılaşmıştı.
Parası tükenmeye başlayınca bir akrabasının arkadaşı ona “idare edene kadar” diye sunduğu yolu gösterdi. Zehra, o an bunun geçici bir şey olduğunu gurup seven düşünmüş ama zamanla bu karanlık dünyanın bir çıkış kapısının olmadığını fark etmişti.
Her gece Pendik azgın escort arka sokaklarında bir hayat mücadelesi veriyordu. Bazı geceler sahil yolunda rüzgârın altında beklerken üşüyor, bazı vip escort geceler ise kendisine kötü davranan insanlarla karşılaşmamak için tetikte duruyordu. Her gün “bugün farklı olur” umuduyla başlıyor, her gece “belki çıkış yolunu bulurum” diye bitiyordu.
O gece Zehra daha farklı hissediyordu. İçini kaplayan sıkıntı, yorgunluk ve korku; hepsi birbirine karışmıştı. Bazen durup etrafına bakıyor, sahilden azgın gelen tren sesini dinliyor ve bir anlığına çocukluğuna dönüyordu. O yıllarda en büyük derdi okul harçlığının yetip yetmemesiydi. Şimdi ise hayatta kalmak tek amacı haline gelmişti.
Bir yanıt yazın